Reizen met een dreumes door Zuid-Oost Azië

Reizen met een dreumes, Lisa en haar vriend gingen het avontuur aan! Zij deelt hun verhaal en ook geeft ze tips aan ouders die op vakantie of een lange, verre reis gaan met hun dreumes.

Na twaalf jaar dromen en drie supersnelle maanden nadat we de beslissing namen om te vertrekken, beginnen we vandaag aan ons Grote Avontuur. We laten ons huurappartementje van 40m2 in Haarlem achter in de veilige handen van een goede vriendin en gaan op pad om de wereld te verkennen!

Reizen met een dreumes

Bovenstaande tekst was de allereerste bericht op mijn blog. Ons zoontje was zeventien maanden toen we vertrokken naar Dahab, Egypte. Daar bleven we twee maanden. Daarna waren we acht maanden in Zuidoost-Azië (Bali, Sulawesi, Vietnam, Sri Lanka, Thailand en de Filipijnen). Wat was het een bijzondere ervaring om als gezin zo’n lange tijd op reis te zijn!

Mijn vriend en ik hebben allebei veel gereisd. Onze droom was het om voor langere tijd naar het buitenland te gaan. Allerlei zaken hielden ons tegen: de angst voor het onbekende, het verliezen van de financiële zekerheid van een vaste baan, ons huurappartement dat we niet wilden opgeven, familieverplichtingen… Totdat we op een dag, het gebeurde vrij plotseling, ineens geen reden meer hadden om níet te gaan.

We blijven wel reizen, ook al hebben we een kind

Ontstaan van het idee om te reizen met een dreumes

Zodra wij het hadden over kinderen krijgen, hadden we het over reizen. Dat wilden we blijven doen. Maar niemand kan je voorbereiden op het ouderschap. Ik was de eerste periode na de bevalling volledig van de leg en reizen was wel het laatste waar ik aan dacht. De eerste drie maanden waren heel pittig, daarna werd het gelukkig makkelijker.

Ik had extra ouderschapsverlof opgenomen na mijn zwangerschapsverlof en toen ons zoontje drie maanden oud was zijn we ruim twee maanden met hem in ons vakantiehuisje in Dahab, Egypte geweest. Natuurlijk hadden we als kersverse ouders genoeg uitdagingen, maar al snel bleek dat het ons heel goed afging met zijn drietjes in het buitenland.

Van droom naar uitvoering

We bleven praten over onze droom om te vertrekken, maar het bleef bij praten. We ondernamen geen verdere actie. Tijdens mijn ouderschapsverlof raakte ik mijn baan kwijt vanwege een reorganisatie. Mijn vriend werkte als zzp-er en we hadden wat spaargeld, dus er was eigenlijk geen échte reden om niet te gaan.

Het laatste struikelblok was ons kleine, maar heel erg betaalbare huurappartement dat we niet wilden opgeven. Totdat goede vrienden van ons heel onverwachts uit elkaar gingen. Hij zou in hun huis blijven wonen, en zij wilde wel tijdelijk in ons appartement. En zo was het ineens binnen een paar dagen besloten. We vertrekken!

Voorbereiden van een lange reis met dreumes

De vriendin die in ons huis kwam wilde snel haar eigen plek. En zo kwam het dat we drie maanden nadat we de beslissing hadden genomen al op Schiphol stonden. Die drie maanden waren ontzettend hectisch, want ondanks dat we het er al heel lang over hadden, waren we totaal niet voorbereid. We besloten om eerst twee maanden naar ons vakantiehuis in Egypte te gaan. Zo konden we in een bekende omgeving een beetje bekomen van de stress en ons voorbereiden op de rest van de reis. We droomden er al zolang over om te vertrekken, maar onze bucketlist was ineens schrikbarend leeg.

Waar gaan we eigenlijk naartoe? Help! We kwamen uit op Zuidoost-Azië. Dat was voor ons beiden bekend terrein en ons spaargeld zou daar wat langer mee gaan.

Reizen met een dreumes zonder planning

Bij toeval kwam ik terecht op de Nederlandse website DigitalNomad, van een gezin dat op Bali woonde met hun twee kids. Hierdoor kwamen we uit op Bali als startpunt. We reserveerden voor de eerste twee weken een appartement in Sanur via Airbnb. Eigenlijk ging het onze hele reis zo. We hadden geen planning en boekten het liefst zo kort mogelijk van tevoren. In ons hart waren we nog steeds die backpackende twintigers.

Het was flink zoeken naar de balans tussen flexibiliteit en zekerheid, tussen vrijheid en allerlei andere factoren die ineens een rol gingen spelen. Een kamer ruim genoeg om het reisbedje van ons zoontje neer te kunnen zetten, een warme douche, schoon, liefst een zwembad, leuke omgeving, goede reviews…

Het was eigenlijk behoorlijk stressvol, zeker gezien ons beperkte budget en de vaak slechte internetverbinding. Desondanks zou ik er persoonlijk niet gelukkig van worden als alles van tevoren al vaststaat.

Rust, ritme en regelmaat tijdens het reizen met een dreumes?

Tijdens de reis lieten we ons zoontje het ritme bepalen. We werden wakker als hij wakker werd, gingen op pad en zorgden dat we na de lunch weer ‘thuis’ waren zodat hij kon slapen. Na zijn slaapje gingen we weer op pad, aten buiten de deur (of thuis als we een appartement hadden) en rond 8 uur ging de kleine man naar bed.

Het klinkt misschien saai, maar door dit regelmatige ritme en de voorspelbaarheid, was hij altijd blij en goed uitgerust. Toen we afgelopen mei twee weken in Wenen, Praag en Berlijn waren merkten we eigenlijk pas goed wat een verschil het maakte dat hij geen middagslaapje meer deed. We hadden zoveel meer tijd!

Trots! Onze man is een kleine wereldreiziger

Onze stoere vent kunnen we met recht een kleine wereldreiziger noemen! Hij moest even wennen aan het Aziatische eten, maar afgezien van de hete curries in Sri Lanka, at hij eigenlijk alles. Hij is nu nog steeds erg fan van noedels en rijst en heeft er totaal geen moeite mee om buiten de deur te eten.

Trein, bus, vliegtuig, auto, metro, tuktuk, fietstaxi… het maakte hem niks uit. De kleine man vond alles interessant, sliep overal en was heel erg flexibel. Thuis was waar wij beiden ook waren, maar natuurlijk wel steeds op een andere plek.

Lees ook: dit gezin ging met een peuter backpacken in Azië

We merken nu nog steeds dat hij zich meestal snel op zijn gemak voelt in een nieuwe omgeving. Ik denk dat tussen de anderhalf en tweeënhalf jaar oud een makkelijke leeftijd is om met een kind te reizen. Hij wilde vooral bij ons zijn en vond al die nieuwe ervaringen prachtig. Toen we eind januari 2016 terugkwamen moest hij erg wennen aan de kou. Hij vond het ook moeilijk om veel binnen te zijn.

Hij vraagt nu nog regelmatig “wanneer gaan we weer op reis?”.

Voorlopig houden familieverplichtingen ons in Nederland, maar we hopen in de toekomst nog veel meer van de wereld te zien met onze kleine wereldreiziger!

Meer reisverhalen lezen?

• Lees over een vakantie met kinderen
• Verrassende bestemmingen voor een reis